A sa parente mia Maria Giovanna Mele
Morta Primma die de Aùstu de si duemìza e battòrdighi

Non pàssa die chèna ti pensare
Unu parente tuo, Gesuminu,
Però fit gài su tuo destìnu
E deo non podìa cumandàre.

Anzis isperaìa de sanare
Fis su tesòro 'e su ighinàdu
Si piaghère t'appo dimandàdu
Non haiàs coràzu a mi negare.

Babbu e mamma as dèvidu lassàre
De salùdu pùru pàgu sànos
In piùs ca fini anziànos
Tùe fis pronta a los azuàre.

Ma non podìas màncu rinviare
Ca terminàda tenìas sa vìda
Prima die 'e Austu ses partìda
Chènza che pòdes nemmàncu torràre.

Dae còro ti chèrzo saludàre
Cun sa famiglia mia tottugàntos
E sigùru sa die 'e sos Santos
Benìmos tottu a ti visitare.

Sa poesia devo terminare
Si ses cuntènta ca t'appo pensàdu
Solu ca so' emozionàdu
Non dia chèrres continuare.

Mi resta solamente 'e ti pensare
Finas chi tènzo fòrzas e brìos
Pàris cun mamma, babbu, fràde, tìos
In su chelu pottèdas riposare.