A pustis de su “passu in dae segus” de Frantzisca Barràcciu, eleta pro mèdiu de sas primàrias ma interessada dae sas indàgines subra s'impreu pagu craru de su dinare destinadu a sos grupos in cussìgiu, su Pd at seberadu Frantziscu Pìgliaru comente candidadu guvernadore. Nàschidu in Tàtari su 23 de maju de su 1954, insegnante de economia in s'Universidade de Casteddu e giai assessore a sa Programmatzione in sa giunta Soru in sos primos duos annos de sa legisladura, Pìgliaru est ghiende sa coalitzione de tzentru manca gasi cumposta: Pd, Sel, Idv/Birdes, Tzentru Democràticu, Upc, La Base, Psi, Manca sarda (Prc/Pdci), RujosMoros, Partidu de sos sardos e Irs.
“Comintzamus su cras”, duncas, a partire dae s'istrutzione. Pro Pìgliaru tocat de cuntrastare s'artu tassu de ispèrdida, chi inoghe est «su peus de Itàlia», finas cun «cursos de agiornamentu pro sos insegnantes» e cun «s'edilìtzia iscolàstica». Una retzeta finas pro chie perdet su traballu («collegare su rèdditu cun s'achisitzione de cumpetèntzias noas») ammentende però chi est s'impresa, e non su setore pùblicu, sa chi lu creat: duncas «burocratzia in mancu e tassas adeguadas a sos servìtzios erogados». Ma in su programma de Pìgliaru non b'at logu pro sa “zona franca”: «rinuntziare a 2 milliardos de Iva podet cumpromìtere s'istrutzione, sa sanidade e àteros servìtzios».
Sa novidade de sa coalitzione est sa presèntzia de listas soberanistas e indipendentistas. Pro Pìgliaru est ora de «atzetare su disafiu de sa responsabilidade». «Amus grandes poderes de autonomia chi non semper sunt impreados bene. A pustis ebbia amus a pòdere iscumproare si non nde serbint àteros».